Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, którzy nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, przychodów z tytułu świadczeń: przetwarzania danych oraz świadczeń o podobnym charakterze jest ustalony na 20% przychodów. W takim przypadku płatnikiem pozostaje usługobiorca, który zobowiązany jest taki podatek pobrać i odprowadzić od obliczonego przychodu zagranicznego przedsiębiorcy. Sprawa stała się aktualna na gruncie wydanej przez organy skarbowe interpretacji dotyczącej podatnika, który korzystał z chmury obliczeniowej dostarczanej przez firmę ze Stanów Zjednoczonych. Usługi, poza magazynowaniem danych, obejmowały zarządzanie domenami internetowymi oraz kodami źródłowymi programów komputerowych. Samo przechowywanie danych w chmurach dostarczanych przez przedsiębiorców spoza terytorium RP nie będzie opodatkowane w ww. sposób, ponieważ musi dochodzić do jakiegoś rodzaju przetwarzania tych danych, tudzież czynności o podobnym charakterze. Należy zatem poddać weryfikacji, czy zakres umów dotyczących korzystania z jakiegoś rodzaju chmur nie jest szerszy od zwykłego przechowywania danych, a jeśli tak to jakie usługi obejmuje, szczególnie jeśli chodzi o usługi w modelu SaaS (Software-as-a-Service), tak aby nie dochodziło do podwójnego opodatkowania podatników.