Podmioty ubiegające się o nadanie numeru identyfikacji podatkowej (NIP) nie muszą przedkładać (poza wnioskiem) żadnych dodatkowych dokumentów, takich jak umowa spółki czy też umowa potwierdzająca prawo do lokalu – stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 1401/13), uchylając niekorzystną dla przedsiębiorcy decyzję urzędu skarbowego. W sprawie chodziło o zgłoszenie identyfikacyjne złożone przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Urząd odmówił nadania jej NIP, uznając, że nie spełniła warunku właściwego ustanowienia siedziby, ponieważ podany przez nią adres został wskazany przez ponad 20 innych podmiotów gospodarczych. Urząd skarbowy uznał, że wskazana siedziba spółki jest nierzeczywista (wirtualna) i nie wiąże się z jej faktyczną działalnością. Stwierdził, że niemożliwe jest, aby ponad 20 podmiotów prowadziło swoją działalność w jednym pomieszczeniu. Spółka zaskarżyła ww. decyzję twierdząc, że nie wystąpiły ustawowe przesłanki uzasadniające odmowę nadania NIP, określone w art. 8c ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.; dalej jako ustawa o NIP). Podniosła, że urząd nie miał prawa oceniać warunków lokalowych i przesądzać, czy wystarczą one do prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż godzi to w konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej. WSA w Gdańsku podzielił stanowisko skarżącej spółki. W uzasadnieniu wyroku podkreślił, że postępowanie w sprawie nadania NIP powinno sprowadzać się jedynie do sprawdzenia spełnienia warunków formalnych wymienionych w art. 5 ust. 3 ustawy o NIP. Okoliczność, że pod wskazanym przez spółkę adresem mają siedzibę także inne spółki, nie może mieć wpływu na kwestię nadania numeru NIP.